In alle culturen door alle tijden zijn de bijen verbonden geweest met het mysterie van de spraak en het woord. In het spraakgebruik van vele oude volkeren en in hun poezie wordt honing in verband gebracht met mooie en lieflijke uitingen in taal en/of muziek. Ook nu noemt men een mooi klinkende opvolging van tonen een melodie, wat letterlijk “honinglied” betekent (mel=honing + ode=lied). Op deze pagina vindt u gedichten geïnspireerd door de bijen.
[wptabs type=”accordion”]
[wptabtitle]Last night as I was sleeping – Antonio Machado[/wptabtitle][wptabcontent]
Last night, as I was sleeping
I dreamt —marvelous error!—
that I had a beehive
here inside my heart.
And the golden bees
were making white combs
and sweet honey
from my past mistakes
[/wptabcontent]
[wptabs type=”accordion”]
[wptabtitle]Gespräch mit der Bienenkönigin – Josef Guggenmos[/wptabtitle][wptabcontent]
Erlauben Sie mir, einen Wunsch zu sagen.
Ich möcht ein Glas Honig haben.
Was kostet’s? Ich bin zu zahlen bereit.
Für was Gutes ist mir mein Geld nicht leid.
Sie wollen was Gutes für ihr Geld?
Sie kriegen das Beste von der Welt!
Sie kaufen goldnen Sonnenschein,
Sie kaufen pure Gesundheit ein!
Was Bessres als Honig hat keiner erfunden.
Der Preis? Ich verrechne die Arbeitsstunden.
Zwölftausend Stunden waren zu fliegen,
um so viel Honig zusammenzukriegen.
Ja, meine Leute waren fleissig!
Die Stunde? Ich rechne zwei Franken dreissig.
Nun rechnen Sie sich’s selber aus! 27’000.- Franken und mehr.
Hier ist die Rechung, Ich bitte sehr!
[/wptabcontent]
[wptabtitle]Op een bij – Kees Stip[/wptabtitle][wptabcontent]
Er was een bij te ‘s-Gravenhage…
Die antwoord wist op alle vragen. Toen men hem moeilijk genoeg “Wat was was eer was was was?” vroeg, werd hij winnaar van de quiz met “Eer was was was was was is.” [/wptabcontent]
[wptabtitle]Eet toch honing – Auteur onbekend[/wptabtitle][wptabcontent]
Menschen, menschen eet toch honing, eet toch zoeten zonneschijn. Laat de bij uw kok en dokter, laat de bij uw helper zijn. Die aan bloedarmoede lijden, vinden in den honing baat. Radicaal wordt men genezen, door het heerlijks uit de raat. Door de vele vitaminen, schenkt de bij een medicijn. Dat aan vele zwakken, zieken, uitkomst heling hulp zal zijn. Zoekt genezing zwakke lijders, bij zo’n echt natuurproduct. Menschen menschen eet toch honing, als u eenige krankheid drukt. Sterkt uw lichaam met den honing, maakt u zelven weerstand sterk. Honing geeft u nieuwe krachten, bij uw streven, bij uw werk. ’t Is zo makkelijk te happen, zonder saus en kruid gereed. Altijd vers en altijd smakend, licht verteerbaar wat men eet. Kwelt u hoest of schrapend kuchen, menschen neemt de honingpot. Reuk en smaak zijn overheerlijk, beide een zeer fijn genot. Menschen, menschen eet toch honing. ’s Morgens vroeg en savonds laat. Kracht, gezondheid, levensvreugde, puurt ge uit den honingraat.
[/wptabcontent]
[wptabtitle]Vannacht toen ik sliep-Antonio Machado[/wptabtitle][wptabcontent]
Vannacht toen ik sliep,
droomde ik -schitterende illusie-
dat ik in mijn hart,
een bijenkorf had;
en de gouden bijen,
maakten uit mijn oude fouten,
witte was en zoete honing [/wptabcontent]
[wptabtitle]Ode aan de bij – Pablo Neruda[/wptabtitle][wptabcontent]
Bees, pure selfless workers,
thin, flashing proletarians, perfect fearsome militia
that in war attack with suicidal stings
buzz, buzz over the earth’s realms
family of gold, windy multitudes
shake the fire of the flowers
the thirst of the stamens
the sharp thread of fragrances
that unite the days and make the honey
surpassing the wet continents
and the farthest islands of the sky of the West
Yes:
Let the wax raise green statues
let the honey overflow in infinite tongues
let the ocean be a comb
and the Earth be a tower and tunic of flowers
Let the world be a cascade,
magnificent head of hair,
unceasing growth of Beedom![/wptabcontent]
[wptabtitle]Genot – Khalil Gibran[/wptabtitle][wptabcontent]
En nu bedenk je in je hart: ‘Hoe zullen wij het goede in het genot onderscheiden van wat niet goed is?’
Ga naar je velden en tuinen en je zult zien,
dat de bij het grootste genot vindt in het vergaren van honing uit de bloem,
maar de bloem vindt hierin haar genot, dat zij haar honing aan de bij afstaat.
Want voor de bij is een bloem een bron van leven,
en voor de bloem is de bij een boodschapper der liefde,
en voor bij en bloem beide is het geven en ontvangen van genot een behoefte en een vervoering.
Volk van Orphalese, wees in je geneugtes de bloemen en bijen gelijk.[/wptabcontent]
[wptabtitle]Aan Jan Passerat – Pierre de Ronsard[/wptabtitle][wptabcontent]
Mijn vriend, ik zou graag een bij gelijken,
Nu eens op een rode bloem neerstrijken,
Dan eens op een gele; van veld naar veld zweven,
Door veranderlijke wensen voort gedreven,
Vast voor de winter proviand bijeenzoeken,
Zo ga ik ook te werk bij het lezen van mijn boeken,
Ik blader, verzamel, alleen het beste voor mij,
Uit honderd kleuren ontstaat een schilderij,
Uit even zoveel een volgende, zo maar,
Een imitatie van de natuur – als een waar kunstenaar.[/wptabcontent]
[wptabtitle]Aan de bijen – Paul Fleming[/wptabtitle][wptabcontent]
Vestig uw werkplaats in dit natuurlijk oord,
Gij honingmeesteressen, in deze holle linde,
De weide, waar koele bronnen zijn te vinden,
Brengt welig tierend gras en vette klaver voort.
Veldbewoonsters, waarom nog honing vergaren?
Die u tot weinig nut heeft gebracht,
U immers met dienst aan de mens heeft belast,
Aan wie u als tol heel uw oogst moet betalen.
Kom, kom maar mijn lief naar haar rozenmond,
Die mijn bloedend hart zo diep heeft verwond,
En geef daar gul uw hemelse brood:
Maar dreigt iemand mijn lief met gevaar
Wil iemand haar kwellen, wees dan, sterke schaar,
Geen honing maar gal en steek hem dood.[/wptabcontent]
[wptabtitle]Woordeloos woord – Josien Boetje[/wptabtitle][wptabcontent]
Wie ben ik?
Wie zijn wij?
beide één,
Bijeen,
Nabij
In mij Imme,
Mama,
Mij
de wijze rade van de bij
Warmtewezens,
duizend levens,
geven stilte een geluid,
doen de vele raten beven,
net als Orpheus op zijn Luit.
en wanneer de reine opdoemt,
gebaren en buitenzinnelijke spraken zoemt,
worden hart en ziel samen gehoord;
de muziek van het woordeloos woord.[/wptabcontent]
[wptabtitle]Wij kenniszoekers – Nietzsche[/wptabtitle][wptabcontent]
Wij kenniszoekers,
Zijn voor onszelf onbekenden
Om de eenvoudige reden dat we
Nooit naar onszelf gezocht hebben
Maken we kans ons ooit te vinden?
Onze schat is daar waar de bijenkorven van onze kennis zijn
Geboren bijen, altijd op zoek, verzamelaars
Van de honing van de geest.
één ding gaat ons echt ter harte
Iets mee naar huis brengen.[/wptabcontent] [/wptabs]
