Van begin augustus tot half september hebben in sommige gebieden in Nederland (maar ook bijvoorbeeld in Noord-Duitsland) de bijen nectar kunnen halen van de bloeiende heide. Deze nectar is voor de bijen de grondstof geweest voor het maken van heidehoning. Heidehoning is in Nederland een geliefde honingsoort en wordt door sommige imkers de koningin onder de honing genoemd. Er zijn zelfs imkers die speciaal met hun bijen naar de heide zijn afgereisd. Heidehoning is rood-bruin tot bruin van kleur en heeft een krachtige kruidige smaak. Qua structuur is de heidehoning anders dan andere honingsoorten. Heidehoning is een honingsoort die van nature een hoge concentratie water bevat en heeft hierdoor een kenmerkende geleiachtige consistentie.
Miel de cru
Heidehoning is een zeer nectarzuivere honing. Dat wil zeggen dat als grondstof voor de heidehoning (in ieder geval voor het overgrote deel) alleen heidenectar is gebruikt. Zo laat in het jaar en dan ook nog eens in een heidelandschap bloeien eigenlijk geen andere planten waarvan de nectar in de honing terecht zou kunnen komen. In Frankrijk wordt een hele nectarzuivere honing ook wel een miel de cru genoemd. Volgens de Nederlandse Bijenhoudersvereniging moet minimaal 30 tot 45 procent van alle pollen die in heidehoning gevonden worden van heide afkomstig zijn.
Werking van heidehoning
Al in de Middeleeuwse ‘medische’ literatuur wordt heide aanbevolen als bloedreinigend middel en als geneeskruid bij blaas- en nierstenen, rheuma en jicht. Het is dan ook niet verwonderlijk dat heidehoning bekend staat om zijn positieve werking op het uro-genitaalsysteem en dan met name op de blaas, nieren en prostaat. Daarnaast bevat heidehoning veel ijzer dat belangrijk is voor de opbouw van ons bloed en de energieverzorging van ons lichaam. Op basis van de inhoudsstoffen van de heide wordt er verder verwacht dat heidehoning een hoog gehalte aan calcium en kiezelzuur bevat. Helaas is dit nog niet in wetenschappelijk onderzoek bevestigd!
